نظام مدیریتی سازمان، عامل تعیین کننده در مواجهه آن با تغییرات محیطی است، زیرا نگرش مدیریت به چالش های محیطی،مسیرتصمیم گیری برای اقدامات و اجرای تصمیمات را تعیین می‌کند. روند تغییرات و تحولات به گونه‌ای است که مدیران نمی‌توانند برای تعیین اهداف سازمان براساس تجربیات گذشته تصمیم بگیرند ، تجربه گذشته اگرچه ارزشمند، اما لزوماً راهنمای مطمئنی برای آینده نیست.آینده را نیزنمی توان پیشگویی کردوتنها می توان درباره آینده های ممکن و محتمل یا آینده مطلوب سخن گفت، لذاباید تصویر آینده ی مطلوب و بهتر را ترسیم کرد. چشم اندازدانشگاه کاشان ، پیشگویی و اقدام برای کشف آینده محتوم نیست، بلکه تلاشی برای شناخت آینده های ممکن و محتمل و اتخاذ تصمیمات راهبردی است که برای «همه آینده های ممکن» به اندازه کافی خردمندانه ، توجیه پذیر وپابرجا باشند. چشم انداز نه فقط با مسائل غیر قابل پیش بینی که با امور ناشناخته سروکار دارد. درمورد چشم انداز، هیچ تحلیلگری نمی‌تواند به درستی آینده را که طی آن عوامل متعدد ممکن است با یکدیگر در تعامل قرار گیرند یا به دلیل ماهیت عواطف بشری تحریف شوند و یا به وسیلة تصورات و فعایتهای تعمدی رقبای هوشمند تغییر یابند، پیش‌بینی کند. در نتیجه، اساس چشم انداز عبارت است از ایجاد موضعی آن قدر توانمند، برگزیده و بالقوه انعطاف پذیرکه دانشگاه بتواند به رغم امکان تاثیر عوامل بیرونی غیر قابل پیش‌بینی ، به اهداف خود برسد.